Her kuşak, anne babasından farklı şeyler bekler. Sanayi Devrimi sonrası modern birey, otoriter ebeveyn figüründen uzaklaşarak, daha özgürlükçü ve anlayışlı bir aile yapısına yöneldi. Bugünün gençleri ise dijital çağın içinde büyüyen bir nesil olarak, ebeveynlerinden hem bireysel alanlarına saygı hem de sağlam bir rehberlik bekliyor. Edebiyat tarihi boyunca aile ve ebeveyn figürü pek çok akımın içinde kendine farklı biçimlerde yer buldu. Klasik edebiyatın öğüt veren baba figürü, romantizm akımında yerini fedakâr ve duygusal ebeveynlere bırakırken, realist romanlarda ebeveynler çoğu zaman hayatın sert gerçekleriyle yüzleşen, mücadeleci karakterler olarak karşımıza çıktı. Bugünün gençleri belki de en çok modernist ve postmodern akımlarda karşılık bulan ebeveyn tipini istiyor: Kendi doğrularını dayatmayan, çocuklarının bireyselliğini kabul eden, geçmişin hatalarından ders almış bir anne baba. Gençler, ebeveynlerinden sadece maddi destek değil, manevi bir dayanışma da bekliyor. Ne baskıcı bir otorite ne de tamamen ilgisiz bir serbestlik... Dengeyi bulan, kendini geliştiren, dijital dünyayı anlayan ama geleneksel değerleri de bilen bir anne baba... İşte günümüz gençlerinin gözünden ideal ebeveyn profili. Şiir: Anne Baba Gölgesi Bir gölge isterim başucumda, Ne ağır, ne de solgun... Ne zincir olsun bileğimde, Ne de çölde bir yudum. Bir ses isterim yanımda, Ne suskun, ne de sert... Ne kaybolsun derin kuyularda, Ne de ömür boyu dert. Anne gibi sıcak, baba gibi sağlam, Ne gözümde bir yaş, ne içimde bir ağlam. Yanımda dursun, ama yanımda kalmasın, Kanatlarımı açayım, rüzgârıma karışsın.